Przemieszczanie towarów z krajów pozaeuropejskich, takich jak Rosja czy Stany Zjednoczone, na obszar Polski, znane jest jako import. Ta operacja jest zdefiniowana w artykule 2 punkcie 7 ustawy dotyczącej podatku VAT. Istotne jest uświadomienie sobie, że bycie podatnikiem w kontekście importu nie zależy od prowadzenia działalności gospodarczej. Dowiedz się, jak należy dokonywać rozliczeń związanych z importem produktów do Polski.
Różnice między importem a nabyciem towarów w ramach wspólnoty Ponieważ ustawa VAT określa import jako dostawę produktów z terytorium państw trzecich, działania takie jak zakup i transport towaru z Unii Europejskiej nie kwalifikują się jako import, lecz jako nabycie wewnątrzwspólnotowe lub transakcje traktowane na równi z obrotem krajowym.
Kraj członkowski, w którym towary znajdują się w chwili ich wprowadzenia na obszar Unii Europejskiej, uznaje się za miejsce importu.
Wyjątkiem od tej zasady są sytuacje, gdy produkty na etapie wwozu do Unii podlegają określonym procedurom celnym lub przeznaczeniom, co przesądza o kraju importu jako miejscu, gdzie te procedury przestają obowiązywać.
Lista procedur i celów celnych obejmuje:
procedurę uszlachetniania aktywnego w systemie zawieszeń,
procedurę czasowego przywozu z całkowitym zwolnieniem od cła,
procedurę magazynowania celnego,
procedurę tranzytu, włącznie ze składowaniem czasowym przed celowym przeznaczeniem,
przeznaczenie towarów do stref wolnocłowych lub magazynów wolnocłowych.
Podstawą do obliczenia podatku przy imporcie jest zazwyczaj wartość celna, zwiększona o cło. W sytuacji, gdy towary podlegają akcyzie, podstawa ta rozszerza się również o podatek akcyzowy.
Dla towarów w procedurze uszlachetniania biernego podstawą jest różnica w wartości celnej między produktami kompensacyjnymi a tymi tymczasowo wywiezionymi, z dodatkowym uwzględnieniem cła i ewentualnie podatku akcyzowego.
W przypadku procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła i przetwarzania pod kontrolą celną, podstawą opodatkowania jest wartość celna plus cło i, w odpowiednich przypadkach, podatek akcyzowy.
Koszty dodatkowe, takie jak prowizje, pakowanie, transport i ubezpieczenie, są wliczane do podstawy opodatkowania, o ile zostały one uwzględnione w wartości celnej.
Podatnicy korzystający z uproszczonych procedur celnych przy imporcie mogą rozliczać podatek w deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem spełnienia określonych warunków.
Dodatkowo, przedsiębiorcy mogą ubiegać się o status AEO (Autoryzowany Ekonomiczny Operator), co wiąże się z różnymi udogodnieniami w międzynarodowym handlu towarami. Aby kwalifikować się do AEO, należy spełnić szereg kryteriów dotyczących m.in. przestrzegania przepisów celnych, zarządzania ewidencją, wypłacalności oraz standardów bezpieczeństwa i ochrony.